Średniej wielkości bądź duży kot, o proporcjonalnej budowie, silnym, umięśnionym ciele, przypominającym kształtem raczej prostokąt niż kwadrat. Grzbiet jest prosty, lekko uniesiony w tylnej części; barki i biodra mają tę samą szerokość. Selkirk rex ma okrągłą, szeroką głowę, pełne policzki i wyraźnie widoczne poduszki z wąsami. Szerokość pyszczka dwukrotnie przekracza jego długość. Średniej wielkości uszy są rozstawione szeroko. Są one szerokie u podstawy, następnie zwężają się w szpic. Powinny one współgrać z okrągłym kształtem głowy. Kępy futra, o ile w ogóle występują, są kręcone. Kot ten ma duże, okrągłe, szeroko rozstawione oczy, których kształt nie powinien być oni migdałowy, ani też owalny. Zewnętrzne i wewnętrzne kąciki oczu powinny leżeć w tej samej linii. Kończyny powinny być średnie bądź długie, zakończone dużymi, okrągłymi łapkami. Silny, średniej długości ogon jest proporcjonalny do reszty ciała. Jest on mocny u nasady, natomiast końcówka nie jest ani szpiczasta, ani też klockowata. Futro może być krótkie lub długie. Największa różnica między tymi dwiema odmianami widoczna jest na ogonie i kołnierzu. U kotów z krótką sierścią sierść na ogonie ma tę samą długość co na reszcie ciała, ok. 2,5 - 5 cm. Kręcona sierść na ogonie przypomina plusz i przylega do ciała. Także sierść na kołnierzu (szyi) ma tę samą długość co na reszcie ciała. U kotów długowłosych sierść na ogonie jest pierzasta i odstająca. Sierść na szyi jest także dłuższa i okala pyszczek. W przypadku obu odmian sierść jest gęsta, miękka, pluszowa, obfita i wyraźnie kręcona. Jest także gęsta i nie widać żadnych przerzedzonych miejsc na ciele.